استاد مهدی رضایی در شهريور ماه سال يک‌هزار و سيصد و چهل و شش هجري شمسی در استان هنر دوست لرستان ديده به جهان گشود. سپری کردن دوران کودکی و نوجوانی در خانواده‌ای هنر دوست، خاصه با تشويق های پياپی «دايی» و «برادر بزرگ‌»، ايشان را به موسيقی سُنتي ايران زمين و بالاخص سازهاي ريتميک موسيقی مشرق زمين علاقمند کرد.
از همين روی، شوق سرشار و ذوق سليم، ايشان را در همان سنين پايه، به سمت آموزش تنبک سوق داد. در سنين جوانی به دليل تنگناهای موجود در دهه‌ی شصت و تعصبات غريب و برخوردهای متعدد و سخت گيری‌های موجود در زمينه‌ی برپايی کلاس‌ها و تجمع‌های موسيقايی و حتی حمل ساز، زمينه را براي تمايل به مهاجرت به سمت پايتخت فراهم کرد.